Najczęściej zadawane pytania

To specjalista, który wykonuje pomiary parametrów układu wzrokowego w zakresie niezbędnym dla potrzeb korekcji optycznej, za pomocą testów, urządzeń i przyrządów przeznaczonych do badania. Dobiera i przypisuje soczewki okularowe i kontaktowe, korygujące wady układu wzrokowego. Optometrysta przeprowadza i nadzoruje trening oraz na zlecenie lekarza rehabilitację układu wzrokowego w aspekcie przywrócenia sprawności wzrokowej w zależności od wad układu wzrokowego pacjenta. Projektuje i wykonuje wszelkiego typu okulary i pomoce wzrokowe. Prowadzi również badania przesiewowe w celu wykrycia wad wzroku oraz odstępstw od norm fizjologicznych układu wzrokowego. Udziela także informacji i porad odnośnie działania i stosowania wyrobów medycznych związanych z optyczną korekcją narządu wzroku. Optometrysta w Polsce może zdobyć kwalifikacje do wykonywania zawodu w dwojaki sposób: kończąc studia wyższe i uzyskując tytuł magistra na kierunku fizyka w zakresie optometrii lub kończąc studia podyplomowe z optometrii. Wiodącymi ośrodkami kształcącymi Optometrystów w Polsce są: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Uniwersytet Medyczny w Poznaniu i Politechnika Wrocławska.

Okulista jest lekarzem, którego głównym zadaniem jest wykrywanie i leczenie chorób np. jaska, zaćma, AMD. Optometrysta jest specjalistą zajmującym się diagnozowaniem wad wzroku, doborem odpowiedniej korekcji okularowej i aplikacją soczewek kontaktowych. Poza tym Optometrysta jest zazwyczaj Optykiem Okularowym dlatego w sposób fachowy doradzi odpowiedni rodzaj korekcji okularowej poczynając od rodzaju oprawy, a kończąc na odpowiednich soczewkach okularowych. Niektórzy Optometryści specjalizują się również w treningu układu wzrokowego, który usprawniania funkcjonowania tego układu. Badanie optometryczne nie obejmuje patologii układu wzrokowego (chorób) - w takim przypadku Optometrysta zaleca wizytę u Okulisty lub kieruje do innego specjalisty.

Tak, noszenie soczewek kontaktowych jest bezpieczne, jeżeli stosujesz się do zaleceń specjalisty Kontaktologa, który je aplikował. Według Polskiego Stowarzyszenia Soczewek Kontaktowych najczęstsze grzechy jakie popełniają użytkownicy soczewek to: używanie przypadkowych soczewek, nieprzestrzeganie terminów wymiany zgodnie z zaleceniami producenta i specjalisty, brak regularnych kontroli, niewłaściwe czyszczenie, bagatelizowanie dolegliwości, zakupy w niesprawdzonych miejscach i niestosowanie się do zaleceń. Jeżeli będziesz tego unikał zminimalizujesz ewentualne powikłania do minimum! Soczewki kontaktowe same z siebie nie powodują zakażeń. Infekcje mogą zapoczątkować chorobotwórcze drobnoustroje znajdujące się na powierzchni brudnej soczewki kontaktowej. Ważne jest również, aby wiedzieć, że im częściej wymieniasz soczewki na nowe, tym zdrowsze może to być dla Twoich oczu, bo zmniejsza się możliwość odkładania osadów, takich jak tłuszcze i białka znajdujące się w filmie łzowym, które stanowią pożywkę dla zarazków.

Miękkie soczewki kontaktowe, które planujesz ponownie założyć (nie dotyczy to soczewek jednodniowych) najlepiej czyścić i dezynfekować bezpośrednio po ich zdjęciu z oka. Zanim dotkniesz soczewek, umyj ręce delikatnym mydłem i osusz je nie pozostawiającym kłaczków ręcznikiem. Tradycyjna metoda polega na umieszczeniu soczewki na czystej i suchej dłoni jednej ręki, zaaplikowaniu kilku kropel płynu do czyszczenia i przy pomocy małego palca delikatnego pocierania przedniej i tylnej powierzchni soczewki przez ok. 1 min. Następnie soczewkę trzeba dokładnie wypłukać i umieścić w pojemniczku. Napełnij każdą komorę płynem do soczewek, zamknij wieczko i pozostaw w nim soczewki do następnego użycia. W przypadku, jeżeli nie używasz soczewek każdego dnia, zmień płyn w pojemniczku zgodnie z informacją podaną na dołączonej do niego ulotce. Nie należy ponownie używać wykorzystanego płynu. Dbanie o pojemniczek na soczewki jest również bardzo ważne! Po założeniu soczewek, każdego dnia opróżnij pojemniczek z płynu, przepłucz go płynem i odstaw odwrócony do wyschnięcia w suche miejsce. Ważne jest, aby pojemniczek był suchy, gdyż zapobiega to rozwojowi drobnoustrojów. Pamiętaj, aby regularnie wymieniać pojemniczki, najlepiej co miesiąc i stosować płyny do pielęgnacji rekomendowane przez Twojego Specjalistę. Uwaga! Właściwe czyszczenie i płukanie soczewek kontaktowych może łącznie wyeliminować ponad 90% znajdujących się na nich bakterii. Zapraszamy do obejrzenia filmu przygotowanego przez firmę Cooper Vision dotyczącego prawidłowej pielęgnacji soczewek kontaktowych.

Nie ma żadnej granicy wieku dla noszenia soczewek kontaktowych. Mogą je nosić dzieci, nastolatki, jak i niemowlęta, którym to soczewki kontaktowe aplikowane są najczęściej ze względów medycznych- związane jest to zazwyczaj z usunięciem zaćmy wrodzonej i afakią. Jeżeli dziecko jest wystarczająco dojrzałe, aby zrozumieć kwestie związane z higieną i pielęgnacją soczewek kontaktowych oraz ryzyko związane z nieprzestrzeganiem zasad, to można uznać, że doskonale nadaje się na użytkownika soczewek. Oczywiście u młodszych dzieci kwestiami zakładania, zdejmowania i pielęgnacji soczewek zajmują się rodzice. Przynajmniej na początku. Dlatego wsparcie rodziców jest kluczowym czynnikiem przy podejmowaniu decyzji, czy soczewki kontaktowe są odpowiednie dla dziecka. Podobnie motywacja jest czynnikiem, który ma wpływ na to w jakim momencie dziecko może zacząć korzystać z soczewek. Soczewki kontaktowe stanowią niezwykle wygodną metodę korekcji wad wzroku dla nastolatków, którzy częściej niż inne grupy wiekowe uprawiają sporty i uczestniczą w zajęciach rekreacyjnych. Zainteresowanie soczewkami w młodym wieku często jest również powiązane z kwestiami wyglądu. Jeżeli chodzi o korekcję wady wzroku, to procedura doboru soczewek u dzieci i nastolatków nie różni się właściwie od tej stosowanej w przypadku osób dorosłych. Oczywiście takie badanie musi odbyć się w obecności opiekuna.

Prezbiopia to nadwzroczność związana z wiekiem, która utrudnia widzenie znajdujących się blisko przedmiotów. Pojawia się około 40 roku życia i jest spowodowana zmniejszającą się elastycznością soczewki, która skutkuje problemami z akomodacją, czyli dostosowywaniem układu wzrokowego do patrzenia z bliskich odległości. Zmagają się z nią zarówno osoby, które od dawna z powodu wady wzroku noszą okulary lub soczewki kontaktowe jak i te, które do tej pory nie miały żadnych problemów ze wzrokiem. Zdarza się, że pogorszenie widzenia na bliskie odległości (tzw. „krótkie ręce”) jest powodem pierwszej w życiu wizyty u Optometrysty lub Okulisty. Często osoby są bardzo zaniepokojone zachodzącymi zmianami tymczasem jest to naturalna kolej rzeczy. Można powiedzieć, że współcześnie zwiększyła się dolegliwość prezbiopii, ponieważ dłużej żyjemy, dłużej jesteśmy aktywni i zdecydowanie bardziej od naszych przodków potrzebujemy ostro i komfortowo widzieć przedmioty z bliskich odległości (czytanie, praca biurowa, korzystanie z komputera i telefonu komórkowego). Najczęściej osoby zdają sobie sprawę, że coś się zmienia, gdy zaczynają odsuwać od oczu oglądane przedmioty, gdy szukają lepszego światła, mniej czytają, ponieważ czytanie nie sprawia im już takiej samej przyjemności jak wcześniej, pojawia się uczucie ciągłego zmęczenia, bóle głowy. Prezbiopię koryguje się na różne sposoby: za pomocą okularów do czytania, okularów progresywnych, okularów dwuogniskowych z tzw. wtopką do bliży, czy soczewek kontaktowych multifokalnych, które zapewniają komfortowe widzenie na każdą odległość.